Andrea Trovesi rodio se i živio u Bergamu. Diplomirao je 1997. jezikoslovlje (ruski i njemački jezik) na Univerzitetu u Bergamu. Specijalistički studij iz područja slavistike nastavio je na Slavenskom institutu Češke akademije nauka i na Karlovom univerzitetu u Pragu. Doktorirao je 2002. na temu slavenskih jezika na Univerzitetu u Milanu, a doktorat mu je objavljen u obliku monografije (La genesi di articoli determinativi. Modalità di espressione della definitezza in ceco, serbo-lusaziano e sloveno – ‘Geneza određenih članova: način izražavanja određenosti u češkom, lužičkosrpskom i slovenskom’, Milano, 2004). Od 2002. predavao je slavensku filologiju na Univerzitetu u Bergamu i slavensko jezikoslovlje na Univerzitetu u Milanu. Od 2015/2016. radio je kao profesor za slovenski jezik i književnost te za slavensku filologiju na Univerzitetu La Sapienza u Rimu. Bio je član Upravnog odbora Slavističkog društva Italije (Associazione Italiana Slavisti), Uredničkog odbora naučne revije Studi Slavistici i član Odjeljenja za slavistiku milanske Ambrozijanske akademije (Accademia Ambrosiana, Classe di Slavistica).

Andrea Trovesi je bio slavist u najplemenitijem smislu riječi, sa širokim pogledom na slavenski jezički svijet, aktivno je vladao većinom slavenskih jezika te dobro poznavao njihovo savremeno stanje, ali i historiju. Njegova istraživanja uglavnom su se odnosila na uporednu i kontrastivnu gramatiku slavenskih jezika, naročito iz arealne perspektive (npr. nastanak određenog člana u slavenskim jezicima Srednje Evrope, historija turcizama u slavenskim jezicima na Balkanu, pad historijske višejezičnosti u srednjoj i jugoistočnoj Evropi; kodifikacija standardnog crnogorskog jezika; vokativ u slavenskim jezicima; upotreba imperfekta u italijanskom i slavenskim jezicima).

Bio je vrlo aktivan u okviru italijanske slavistike, 2007. obnovio je tradiciju simpozija o slavenskom jezikoslovlju (iz 80. i 90. godina 20. stoljeća) Incontri di Linguistica slava. Bio je urednik ili kourednik zbornika i monografija (s naučnih skupova), npr. I serbo-lusaziani: storia, letteratura, lingua – ‘Lužički Srbi: historija, književnost, jezik’ (Bergamo, 2007), Le lingue slave tra innovazione e conservazione: grammatica e semantica – ‘Slavenski jezici između inovativnosti i arhaičnosti: gramatika i semantika’ (Bergamo, 2008), Langues slaves en contraste – ‘Slavenski jezici u kontrastu’ (Bergamo, 2016), Praga–Milano. Andata e ritorno. Scritti in onore di Jitka Křesálková – ‘Povratna karta Prag – Milano: zbornik radova u čast Jitke Křesálkove’ (Alessandria, 2020). Koautor je češke gramatike za strance (Grammatica ceca: fonetica, morfologia e sintassi con esercizi e soluzioni – ‘Češka gramatika: fonetika, morfologija i sintaksa s vježbama i rješenjima’, Milan, 2019).

Preranim odlaskom kolege Trovesija slavistička zajednica izgubila je vrijednog člana, a Redakcija Književnog jezika pretrpjela značajan gubitak koji će biti teško nadoknaditi.